Een paard is een prooidier en laat daarom niet zo snel zien dat ie pijn heeft. Immers, als ie gaat kreupelen dan zou (in het wild) een roofdier dat ook zien. Het paard wordt dan gezien als een makkelijk slachtoffer. Niet handig, dus een paard is een uitblinker in het verbergen van pijn.
Veelal zien we dan ook subtiele veranderingen. Denk bijvoorbeeld aan;
– Struikelen
– (Start-)stijfheid
– Gevoelig met poetsen
– Scheefheid
– Wegstappen tijdens opstijgen
– Staartzwiepen
– Verandering in tempo
– Ongelijke bespiering
– Narrig worden met zadelen
– Één kant op minder goed willen buigen
– Moeite hebben met een bepaalde oefening
bijvoorbeeld; aanspringen in galop
– Pain-face
– etc.
Voor vrijwel alle problemen die te maken hebben met het bewegingsapparaat kan een dierenfysiotherapeut helpen. Bij specifieke problemen behandel ik enkel op verwijzing van de dierenarts. Gaat het om een preventieve check, dan kan er direct een afspraak gepland worden.
Voor acute of interne problematiek dient ten alle tijden een dierenarts geraadpleegd te worden! Denk aan breuken, kolieken, maagzweren enzovoorts.